* Dik Top Dik Top werd geboren in januari 1940 op de hoek tegenover Restaurant 't Zwaantje, in hartje  Soesterberg. Zijn vader had daar een banketbakkerij en een sigarenwinkel. Gedurende de vijf bezettingsjaren was hier een enorme drukte van Duits verkeer, met name van (meestal zingende) marcherende soldaten. Juist op dit drukste kruispunt werden gedurende een lange periode dagelijks grote groepen gevangenen uit het Durchgangslager in Kamp Amersfoort met getier en gevloek naar hun werkterreinen afgemarcheerd - slecht geschoeid of op klompen en sommigen blootsvoets. Behalve dat waren er heel vaak (maar vooral 's nachts) vliegtuigen in de lucht. Het laatste oorlogsjaar werd gekenmerkt door inkwartiering, vier zware bombardementen (twee op 8 maart 1944), gebrek aan eten, elektriciteit, gas en soms ook water. De lagere school van Soesterberg stond op ongeveer 200 m vanaf het vliegterrein. Met de stationering van Spitfires in 1951 en kort daarna de eerste Gloster Meteor straaljagers, werd de belangstelling van Dik en zijn vrienden voor de vliegerij gewekt. Ze schreven naar fabrieken in Engeland en de USA voor foto's, maakten van hout vliegtuig modelletjes en als ze niet voetbalden of gingen zwemmen, brachten ze de rest van hun vrije tijd door aan de rand van de vliegbasis om het starten en landen van de vliegtuigen te volgen. Dik's droom om zelf piloot te worden vervloog, toen hij in 1957 een bril moest gaan dragen. Met HBS-B diploma op zak ging hij naar de HTS in Haarlem om dan maar vliegtuig constructeur te worden. Dat pakte evenwel heel anders uit. Al na een maand besloot hij om niet de rest van zijn leven te besteden aan de bouw van dode - in het ergste geval dood verspreidende - machines, maar om iets te gaan doen voor zijn medemensen. Hij besloot fysiotherapeut te worden. Het vliegen zelf bleef hem boeien. Gedurende zijn studietijd was hij lid van de Amsterdamse Zweefvlieg club (ACvZ) op Soesterberg. Vanaf 1963 werkte hij bij een collega in Soest. In 1967 besloten hij en zijn vrouw Toos om met hun twee kinderen naar Noorwegen te vertrekken. Dik's belangstelling voor de vliegerij bleef bestaan (hij was van 1971 tot 1973 lid van een Noorse zweefvlieg club), maar deze werd al rond 1959 helemaal gericht op de historische ontwikkeling, en dan vooral de Nederlandse, met het accent op het Vliegkamp Soesterberg en de na 1945 vergeten vliegtuigbouwer Frits Koolhoven. Als gevolg van geheel onverwachte omstandigheden werd hij vanaf 1987 aan het schrijven van boeken gezet. Voor het verzamelen van foto’s kreeg hij veel praktische hulp van zijn vriend Cor Sukking, bij wie hij nog dikwijls logeert. Over Soesterberg publiceerde hij (soms in samenwerking met anderen) tot aan 2013 zeven boeken. En in 1996 een boek over Koolhoven. Tevens in 2010 een voor een fysiotherapeut misschien meer voor de hand liggend boek, over lichamelijke en geestelijke gezondheid. Van de vijf kinderen van Toos en Dik woont alleen de jongste in Engeland. De overige vier kinderen wonen in Noorwegen. Ze hebben 19 kleinkinderen.

Foto archief van Dik Top *

Ik heb het complete foto archief over de voormalige vliegbasis Soesterberg van Dik Top ter beschikking gekregen. Dik Top heeft veel boeken over Soesterberg ende vliegbasis Soesterberg geschreven. Zijn laatste boek “Een eeuw vliegkamp en dorp Soesterberg” is onder andere te koop in de museum winkel van het Nationaal Militair Museum (NMM) in Soesterberg. Alle foto’s in dit archief zijn door Dik Top in de loop der jaren verzameld en van onderschriften voorzien.  Daar waar de onderschriften niet compleet waren heeft Piet Mulder met veel geduld deze foto’s (vliegtuigen na 1945) alsnog voorzien van de juiste onderschriften. Voor zover van toepassing is bij de foto’s de herkomst en eigenaar vermeld. Indien u van mening bent dat inbreuk gemaakt wordt op auteursrechten dan verzoek ik u om mij hiervan via e-mail op de hoogte te stellen